۲ – ۷ – ۲ – ۳ آلودگی خاک : خاک ماده ای زنده و دینامیک است که ادامه حیات گیاهان و حیوانات را ممکن می‌سازد و از ارکان تولید مواد اصلی تغذیه انسان و همچنین برخی وسایل مورد نیاز زندگی او محسوب می شود به گونه ای که آلودگی آن حیات انسان را به خطر خواهد انداخت . پوسته زمین حاوی مقادیر زیادی مواد پرتوزای طبیعی است که مهم ترین آن ها اورانیم -۲۳۸ ، توریم – ۲۳۲ و اورانیم ۲۳۵ و مواد پرتوزای حاصل از شکافت هسته‌های آن ها‌ است . علاوه بر موارد فوق ، پتاسیم ۴۰ ، روبیدیم ۸۷ ، ساماریم ۱۴۷ و بیسموت ۲۰۹ از جمله عناصر پرتوزای موجود در پوسته زمین می‌باشند . فعالیت های هسته ای انسان ، حوادث و انفجارات نیز در پراکنده سازی مواد پرتوزا و آلودگی خاک ها نیز موثرند . پس از انفجار چرنوبیل کل محیط زیست جهانی و به طور اخص اروپا با یک افزایش آلودگی پرتوی ناگهانی و شدید همراه گردید که ده ها سال زمان لازم است تا سطح پرتوهای آن کاهش یابد . نیروگاه های هسته ای از طریق انتشار مواد پرتوزا و سپس ریزش آن ها ، حوادث و عملیات معدن کاوی و استخراج اورانیم و جابجایی آن می‌توانند در آلودگی خاک مؤثر باشند . اما از مهم ترین دغدغه های زیست محیطی برای آلودگی خاک ها دفن غیر بهداشتی و غیر اصولی پسمان های نیروگاه ها است که افکار طرفداران محیط زیست را به خود مشغول ساخته است . چنانچه خاک بر اثر عوامل گوناگون از جمله سوانح نیروگاه های هسته ای به مواد پرتوزا آلوده شود ، اصلی ترین راه رفع این آلودگی ، برداشتن و دور ریزی لایه هایی از خاک است که شدیداًً آلوده شده است . این کار زمانی که ناحیه وسیعی از خاک آلوده شده است ، مانند نواحی شوروی سابق بر اثر سانحه چرنوبیل یکی از پرهزینه ترین و از نظر تکنیکی یکی از مشکل ترین اقداماتی است که صورت می‌گیرد و ثانیاًً چگونگی دفع خاک آلوده برداشته شده نیز مشکل جدیدی را به وجود آورده است ( عباسپور ، مجید ، ۱۳۸۶ ) .

۲ – ۷ – ۲ – ۴ آلودگی صوتی : محیط شهرها بسیار پر سر و صداست . صدای مزاحم از عوامل آلوده کننده محیط است و زیان های جسمی و روانی فراوان دارد . خستگی بیش از حد ، بی حوصلگی و کاهش کارایی کسانی که در محیط های پر سر و صدا کار می‌کنند از آثار روانی آلودگی صوتی است و کاهش شنوایی و در نهایت ناشنوایی موقت یا دائم نیز از زیان های جسمی آن است . از نظر علمی صدای بالاتر از ۷۰ دسی بل صدای مضر بوده و عوارضی را به وجود می آورد .

۲ – ۷ – ۲ – ۵ آلودگی دریایی :

تا مدتهای مدیدی این تصور در ذهن بشر وجود داشت که آب دریاها و اقیانوس ها ، آنقدر گسترده است که می توان از میزان مواد آلوده کننده آن چشم پوشی نمود . اما امروزه که اثرات مستقیم و غیر مستقیم آلودگی آب دریاها بر زندگی انسان ثابت شده ، مسئله مبارزه با رفع این آلودگی به شکل بسیار جدی تری مطرح می‌باشد . اقیانوس ها ۷۱% سطح زمین را فرا گرفته و میزان مواد آلوده کننده ای که وارد آن ها می‌شوند ، تنها کسر کوچکی از این حجم می‌باشد . مع الوصف همین میزان به ظاهر قلیل آلودگی موجب مرگ و میر وسیع آبزیان و در نتیجه خسارات اقتصادی و غیر قابل استفاده شدن برخی سواحل تفریحی و اثرات سوء دیگر می‌گردد . منابع آلوده کننده آب دریاها نظیر پسابهای صنعتی ، زباله های شهری ، تخلیه آب توازن و شستشوی کشتی ها بداخل دریا ، نشت مواد نفتی ناشی از حوادث مربوط به نفت کش ها و سکوهای نفتی ، زباله های اتمی ، عوامل طبیعی نظیر طوفان ها ، گرد و غبار ، آتشفشان ها و مواد زائد ناشی از ارگانیزم های دریایی آثار مخربی را بر اکوسیستم دریایی ، بجای می‌گذارند . گسترش تدریجی این آلودگی ها به سواحل و جزایر ، سبب بروز بیماری های مهلک و عوارضی ژنتیکی بر روی انسان ، می‌گردد .

مقصود از آلودگی دریایی داخل کردن مواد یا انرژی در محیط زیست دریایی به وسیله انسان به طور مستقیم یا غیر مستقیم می‌باشد که اثرات زیان بخش مانند آسیب به منابع زنده و خطر برای سلامت انسان و ایجاد مانع در فعالیت های دریایی از جمله ماهیگیری و لطمه به کیفیت از لحاظ استفاده از آب دریا و کاهش وسایل رفاهی به بار آورد یا احتمال ایجاد اینگونه خطرات را در بر داشته باشد . عوامل زیادی بر چگونگی محیط زیست دریایی اثر دارند . این عوامل به ترتیب زیر می‌باشند :

۱ . نور خورشید : نور خورشید از پارامترهای مهم انجام عمل فتوسنتز می‌باشد ، به گونه ای که با افزایش عمق دریا و در نتیجه کاهش میزان نفوذ نور خورشید ، عمل فتوسنتز کاهش یافته و منجر به کاهش جمعیت فیتوپلانکتون ها می‌گردد .

۲ . درجه حرارت : تغییرات درجه حرارت در دریا قابل توجه نبوده و اثر نسبتاً اندکی بر رشد و فعالیت ارگانیزم ها دارد .

۳ . فشار : فشار در اعماق مختلف دریا تاثیر زیادی بر انواع موجودات زنده آن و همچنین میزان حلالیت گازهای مختلف دارد .

۴ . شوری : اکثر موجودات زنده دریایی ، خود را با تغییرات کم شوری منطبق می نمایند . اما این تغییرات شوری آب ، بر حیات بیولوژیکی آن ها اثر دارد .

۵ . جریان آب : جریان آب بر انتشار مواد غذایی و رسوبات کف دریا اثر گذاشته و از تنوع ارگانیزم های مختلف دریایی می کاهد .

۶ . عوامل شیمیایی : عوامل شیمیایی از قبیل مقدار اکسیژن ، اکسید کربن محلول و PH ، تاثیر زیادی بر ارگانیزم های دریایی دارند .