معینی در پایان نامه خود با موضوع بررسی رابطه رضایت شغلی دبیران زن و مرد دبیرستانهای ناحیه یک شیراز با سنوات خدمت و جنسیت (۱۳۷۲) ‌به این نتایج رسید که همبستگی بین سنوات خدمت و رضایت شغلی در دبیران زن و مرد دبیرستانهای ناحیه یک شیراز معنی دار نیست، همچنین با احتمال ۹۵% میزان رضایت شغلی زنان از مردان بالاتر است.

رضایی دولت آبادی در پایا نامه خود با موضوع بررسی روابط جو سازمانی و رضایت شغلی کارکنان ذوب آهن اصفهان (۱۳۷۲) ‌به این نتیجه رسید که: جو سازمانی بر رضایت شغلی تأثیر می‌گذارد و این تأثیر در سطح شغلی متخصصان فنی به مراتب بیشتر از سطوح دیگر است.

متغیرهای جو سازمانی و رضایت شغلی ارتباط و همبستگی با معنایی با یکدیگر نشان می‌دهند اما این ارتباط در سطوح شغلی متفاوت است. در کل نمونه آماری اکثریت متغیرهای ترفیعات، سرپرستی و همکاران به ترتیب بیشترین تأثیر را بر هر یک از متغیرهای جو سازمانی دارند. ضریب تغییرات جو سازمانی و رضایت شغلی نشان می‌دهد که افراد نسبت به جو سازمانی بیش از رضایت شغلی اتفاق نظر دارند.

بنی سعید در پایان نامه خود با موضوع بررسی علل و عوامل مؤثر در کاهش رغبت معلمان بندر امام خمینی (۱۳۷۱) به نتایج زیر رسید:

الف- بین رضایت شغلی و جنسیت رابطه معنی داری وجود دارد و در صد نارضایتی دبیران مرد بیش از زن است.

ب- بین رضایت شغلی و مدرک تحصیلی رابطه معکوس وجود دارد و در مجموع درصد نارضایتی از شغل معلمی در دارندگان مدرک لیسانس بیشتر از دیگران بوده است.

کریمی در پایان نامه خود با موضوع بررسی رضایت شغلی معلمین شهر سنندج (۱۳۷۱) ‌به این نتیجه رسید که بین رضایت شغلی و نوع جنسیت ارتباط معنی داری وجود ندارد.

در تحقیقی که توسط گروه علوم تربیتی دانشگاه بلوچستان با عنوان بررسی رضایت شغلی آموزگاران ابتدایی شهر زاهدان (۱۳۷۱) انجام شد نتایج زیر به دست آمد: ۱۶% مردان و ۲% زنان اعلام کردند که از شغل دوم برخوردارند. ۵/۷۲% از مردان و ۷۰% از زنان از حقوق خود اعلام نارضایتی کردند و رضایت زنان از شغل خود بیش از مردان بوده است.

مقدسی در پایان نامه تحقیقاتی خود با موضوع بررسی مقایسه جو سازمانی مدارس ابتدایی دولتی و غیر انتفاعی اراک (۱۳۷۵) به نتایج زیر رسید:

۱- بین جو سازمانی مدارس ابتدایی غیر انتفاعی و دولتی اختلاف معنی داری مشاهده نشد.

۲- معلمان زن مدارس ابتدایی جو سازمانی خود را نسبت به معلمان مرد بازتر درک کرده‌اند.

۳- از دیدگاه معلمان با سابقه نسبت به دیدگاه معلمان کم سابقه، مدارس ابتدایی جو بازتری نبوده است.

جنسن^[۵۴] و همکاران (۱۹۹۳) در طی تحقیق خود، ۳۸۳۵ دانشجوی زن و مرد را از لحاظ سلامت روانی مورد مقایسه قرار دادند نتایج نشان داد که مردان اندازه های بالاتری را نشان دادند (به نقل از پور زارعی، ۱۳۸۲).

هورانی و همکاران (۱۹۹۸) زنان و مردان ملوانی نیروی دریایی را از نظر سلامت روانی مورد مراقبت استفاده می‌کردند و همچنین نتایج نشان داد که نمرات بیماری روانی در زنان بیشتر و این زنان استرس بیشتر و حمایت اجتماعی کمتری در زندگی خود گزارش داده‌اند. (به نقل از پور زارعی، ۱۳۸۲)

کوکیه و همکاران (۱۳۷۲) در مطالعه ای بر روی ۴۱۵ نفر از اهالی تبریز ‌به این نتیجه دست یافتند که میزان شیوع اختلالات روانی به طور معنی داری در زنان بیش از مردان بوده است.

خزاییلی، رسولیان (۱۳۷۴) با هدف بررسی وضع سلامت روانی دانشجویان از پرسش نامه ی SCL-90R استفاده نمودند. آزمودنی ها شامل ۹۰ نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بودند.

یافته های پژوهشی نشان داد که دانشجویان دختر مشکلات بیشتری نسبت به دانشجویان پسر داشتند و بیشترین اختلالات روانی در ابعاد افکار پارانوئیدی، حساسیت بین فردی، افسردگی وسواس اجباری و اضطراب دیده شد. (به نقل از ایزی نیا، ۱۳۸۳).

تقریباً در تمامی مطالعاتی که به بررسی جنسیت و سلامت روانی پرداخته‌اند، شیوع مشکلات روانی در زنان بالاتر گزارش شده است. تنها دو پژوهش ببینگتون و همکاران (۱۹۸۱) و کینزی و همکاران (۱۹۹۲) میزان اختلالات در مردان را بیشتر گزارش نموده اند. همچنین اندربوز و همکاران (۲۰۰۱) میزان اختلالات را یکسان گزارش نموده اند. (به نقل از کشاورز ۱۳۸۴).

مک کی(۱۹۹۱) و یانگ (۱۹۸۲) دریافتند که تفاوت معناداری بین رضایت شغلی زنان و مردان وجود دارد و در مجموع زنان بیش از مردان از شغل خود رضایت دارند. (به نقل از سیفی۱۳۸۳)

هاپ ویودر (۱۹۹۱) در رابطه با جنسیت، استرس و رضایت شغلی طی تحقیقاتی دریافتند که زنان رضایت شغلی بیشتری از مردان دارند. (به نقل از سیفی ۱۳۸۳).

سیادین (۱۹۸۵) در تحقیقی به بررسی رابطه خصوصیات شخصیتی و رضایت شغلی کارکنان هندی و نیجریایی پرداخت. هدف آم بررسی اثرات خصوصیات شخصیتی بر رضایت شغلی و تعامل آن دو بود، نتایج این مطالعه حاکی از آن است که بین سن، جنس، وضعیت تاهل، درآمد سالانه و رضایت شغلی برای هر دو نمونه رابطه معنی داری وجود ندارد. (نقل از منصور صفائیان، ۱۳۶۷)

عباس آزاد گله (۱۳۷۳) به نقل از «وارن» (۱۹۹۲) در تحقیقی پیرامون رابطه هسته کنترل درونی و رضایت شعلی درونی (رضایت از کار) که روی ۱۴۴ پزشک و پرستار و مدیر بهداری انجام داد، اعلام
می­دارد در خصوص ویژگی های دموگرافیک در این مطالعه، رابطه معنی داری میان رضایت شغلی کلی و متغیر های سن و تحصیلات و سابقه خدمتی به دست نیاورد اما بین رضایت شغلی بیرونی (رضایت از حقوق و سرپرست و ترفیع همکاران) و سطح تحصیلات و سابقه خدمتی رابطه مثبت معنی داری حاصل گردید.

پارسا (۱۳۷۵) طی تحقیقی در رابطه با بررسی رضایت شغلی کارکنان آموزش نواحی ۴گانه شهر شیراز پاسخ شخصیتی A, B دریافت، زنان بیشتر از مردان احساس رضایت شغلی می‌کنند و تفاوت معنی داری بین رضایت شغلی زنان و مردان مشاهده شده است.

عباسی (۱۳۷۳)در تحقیق خود با عنوان «رابطه هسته کنترل با رضایت شغلی در نمونه ای از معلمان راهنمایی شیراز» نتیجه گیری ‌کرده‌است که عواملی مثل سن، مدرک تحصیلی، سابقه خدمتی و تجربه بیشترین سهم را در سطح رضایت شغلی دارا هستند.

در تحقیق شاه منی (۱۳۷۵) آمده است که بین رضایت شغلی معلمان زن و مرد تفاوت های معنی داری مشاهده شده و زنان از شغل خود راضی تر بوده اند. همچنین بین رضایت شغلی و سن و سابقه خدمت تفاوت معنی داری مشاهده نشده است.

در تحقیق مرادی (۱۳۷۴) آمده است که رضایت زنان در شغل معلمی بیشتر مردان است.

باطنی (۱۳۶۰) گفته است که هرچه سن بالاتر و مدرک تحصیلی بالاتر بوده رضایت شغلی بیشتر بوده است. (نقل از محمدیان ۱۳۶۷).

در تحقیقی با عنوان رضایت شغلی و سلامت روانی در کارکنان یک بیمارستان عمومی که توسط دکتر حبیب و دکتر شیرازی (۱۳۸۳) بر روی کارکنان مجتمع بیمارستانی حضرت رسول (ص) انجام گرفت یافته ها از این قرار است که: در مجموع ۶۱ درصد از کارکنان از شغل خود راضی و ۳۹ درصد ناراضی بودند. میزان رضایت در پرستاران به شکل معنی داری پایین تر از کارکنان اداری بود. هر دو گروه بیشترین رضایت را از ابعاد همکاران، همکاران رده های بالاتر و ماهیت کار و کمترین رضایت را از میزان درآمد، تسهیلات جانبی و پاداش های احتمالی ابراز کرده بودند. رضایت شغلی با تحصیلات نسبت معکوسی داشت.